SONBAHARIM
İçimde bir kaktüs saklı
Dokunma yaralarıma Yaprak dökmüş yalnızlığıma Dokunma lütfen... Aşk gaddar mıydı bu kadar? Sen de sevdin mi benim kadar? Dokunuyor mu tenine güneş? Anılarına dokunduğum kadar Seni ilmek ilmek dokuduğum kadar Üşüyor musun dokununca resmime? Düşünüyor musun yağmurda yok olmayı? Ama sen bilemezdin ki sonbaharım Kalbime saplanan bir ok olmayı Matem tutarım gizlice arkandan Benden uzak olduğun her an için Sen küçük, deli, mağrur bir kız Sevgiye ekmek banamadık beraber Bu gözyaşları hep senin için Içimdeki çocuğu kaybettim Can verdim günden güne Topraktan geldiğim, habersizdim Yıllar öğretti bana bu acıyı Yıllar öğretti yıkılmamayı Sen o yarda ben o yarda Hep suladığım aşkımız firarda Bizim gibiler doydukça aşka Yazın karlar görürüz dağlarda Sevgim sonsuz ne kadar vursan da Şimdi yazacaklarım bu kadar Iyisi mi ben biraz daha ağlayayım Çöl olup kurumuş gönlüme Bir sonbahar daha umut bağlayayım Hoşçakal sonbaharım... |