Uyanırsın bir sabaha, erken
Hangi sabah deyip
Bir huzur beklerken
Yangın gününe dönmüş...

Bu günün dünden farkı, nedir ki
Ya bir iki şehit dört yaralanma, daha ne olsun
Bir başka olacak bu günüm derken
Uyanırsın hüzün ve vahşete
Yeni bir sabaha erken...

Yanık bir gül kokusu yayılır etrafa
Yaralılar taşınır insanlar acıyla bağrışarak bayılır
Birden kalabalıklaşır
Kumru sessizliğindeki caddeler
Çocuklar şaşkın bakışlarda
Ağlayan sızlayanlar, vah derken...

Yol boyu direklerde
Ararsın eski mutlu günlerini
Yeni bir ağıtla yutkunursun
Nerede eski dostluklar nerede
Gülen gözlerimiz şimdi nerede
Oysa ağlayarak şu yerde...

Sevgi tükenmiş artık
Huzur kalmamış yine
Şehitler taşınır ellerde
Düşmüş analar yollarda derde
Yazın ardı kıştı
Babaların gözü, yaşlı
Yazımız kışa dönmüş
Ne farkı kalmış dünden
Ne kadar bekleyeceğiz daha
Bu gün daha perişan
Gün doğmuş yine, düne benziyor ağlamaklı...

BEHÇET BÜK (GünbatımıerkenBehçetBük)