KEYFİMİN KAHYA'SISIN...asırlardır yüreğime kurduğum ufak çiftlik evime hoşgeldin... baharlar,yeni umutlar getirdin kelebekler,arılar huzurla uçar oldular kuzular çayır, çimende koşar oldular.. hoşgeldin gönül kahyam hoşgeldin keyfimin reis’i hoşgeldin gençliğimin eksikliği gez,dolaş içinde öz’ün gibi üzüm bağı senin,asma yaprağı benim... akşamüstü göl kenarında mangal yakıp raks edelim ben çingenen olayım sen çömel ben etrafında zilleri takıp dolanayım... kahvemizi çardakta içeriz gece olunca,kelebekler,kuzular uyuyunca göle aksimiz vurunca,sessizlik yaklaştırır bizi ben hafiften üreperince, sararsın kollarına.... ama şimdi uyansın tüm kuzular/büyüsünde gelsin yanıma koyun olsun ben tek tek atlatırken onları/kaçıncısında uyurum bilemem ama sakın sen aldırma... |
Ne kadar içten dizeler ve ne kadar da insanı alıp götüren cinsten.
Çok güzel,çok etkileyici. Ne mutlu o keyfin kahyası olana..:)))
Çokça tebrikler.