Efem
Bebek kokusuyla bakıyor annem
Efsunlu gözlerle bir şeyler sordu Gül kokan tespihi yanakları nem Sükûta sığınıp hû hû diyordu Keder hüzünlerim annemden nişân Derin bir âh çekti dağları aşan Annem hep secde der ben hep perişan Dudak uğultusu çok derdi vardı Babamı sormayın hafızdır efem Kur’ânsız bir günü vardır diyemem Nasihati fıtrat ifâdesi gem Sanki yıkılmaz bir dağ sonsuz diyârdı Efe: Anadolu’da hafızlıkla ilgili zatlara efe denir..Babam güzel Kurân okuduğu için köylüler efe derlerdi. Ömer Ekinci Micingirt |