YOKLUĞUN BÜKER BELİMİgecenin karanlığında bozulur sessizliğim yankılanır hıçkırıklarım odanın duvarlarında duyulur koridor da sanki ayak seslerin gözlerimden iki damla yaş gelir hüzün kaplar içimi boğulurum hıçkırıklarımda değişir renklerin tonu biter düşlerim sensiz geçmez gecelerim bastırsa da uyku kapanmıyor gözlerim kesildi bak sokakta ki ayak sesleri içimdeki yalnızlığı bir ben bilirim acılar sığmaz heybeme katmerlenir geçer yaşananlar gözlerimin önünden çekilir bir köşeye sessizce ağlarım yoldaş olur anılarım doğar güneş üzerime kamaşır gözlerim uyanırım hayal denizinde ki seyrimden yüzleşirim gerçeklerle acı da olsa kalırım kendimle başbaşa her yeni güne çentik atıp şafak sayarım yaptığım hesaplar tutmaz birbirini sonu gelmez nedensiz ağlamalarımın sorgulasam da neden niçinleri bulamam hiç birine sebepleri kader der çekilirim köşeme kendim yazmadım ki ben sileyim ısmarlama değil sevgim yaşarım seni içimde katık ederim ekmeğime endişelerimi hatırla verilen sözleri atma bir kenara sen değil biz diye çıkmıştık yola ... Refik 13.08.2017 İstanbul |
Güzel şiiri Beğendim ve kutlarım...
........................................ Saygı ve Selamlar.