KIŞLAM KAVACIK / öyle bir geçmiş ki zaman…Serimizdeki Türkmenlik’le Kışla demişiz mezralara Doğduğum yer kışlam Kavacık Köyden ötede biraz daha Yolumuz geçer tam aradan Başmakçı ile Çatkara’dan Orada yatar KÜYÜK dedem Rahmetler eylesin Yaradan Seda yokken Obruk adından Çok daha yüceden bakardık O zamanlar Kızılırmak’tan Toprak akardı boz bulanık En yakın köy Kızılcapelit Onun ötesinde Oğuzlar Tüm hesapların görüldüğü Küçük şehirdi bir zamanlar Gölpınar Porsin Suvanlık Gerisi taş göçük kayranlık Akkaya en has özdü bize Ondan alınırdı bayramlık Sarin Eskiköy ve Eşençay Sıralanmış karşı yakada Hep kudurur alır Kocaçay Ne var ne yok kıyı kenarda İrezdere’den İndere’ye Ordan Seğircek’e iner yol Gülleyük teslim alır her an Havaya kalkar her iki kol Kösedağ’da ki iki göze Acıpınar’la Kızılpınar Yoksullukta rakipler bize Bütün emekler çile kokar Ulaşılmaz yüce bir burçtur Sivri’de Çağ(ı)lpınar çeşmesi Ne kadar güzel ne de hoştur Şimdi Uvazdere Eşme’si Çay ağzından Karaburun’a Giden yolun üstü Soğucak Köprü üstü Karakolunda Kim kaldı ki bizi tanıyacak Mehmet Ali ÇAĞLAR (Çağlar ABDAL) Çorum / 2017 |
selam ve saygılar