NE İSTEDİN ZALİM
Şiirlerime ilham perisi olan sevgili
O bile beni terk edipte gitti Dönüp gözlerime bile bakmadan Kısık bir elveda bile bana demeden Sesiz usulca çekip gitti Başım ellerimin arasında kaldı Yüreğimse cehennem ateşinde yandı Bana ise yine yaşanan acılarım kaldı. Ellerime kalemi alsam kağıt küser İlham denilen duygu yürekte söner Şiire başlamadan bende ilham biter Uykusuz haldeyim horozlar öter Kuşluk vakti yalnızlık alnımdan öper Bu canımdan bir can daha gider Sabaha güneş doğsa başlar keder. Ne zaman şiire başlamak istesem Kalem kırılır kağıt küser Giden o vefasız ise beni çok üzer Onsuz tüm dertler benim başımda Sanki yağmur bulut var gözyaşımda Ey zalim ne istedin bu genç yaşımda Doymadan verdin beni kara toprağa Hayat yolunda geldim son durağa… MEHMET EMİN DAĞ 11 08 2017 /// sevgilerin şairi |