gözlerin gördüğüm en güzel mücevher,
sahip olduğum en değerli yaşam kaynağım,
bütün bir gece hayalini kuruyor ve seni seyrediyorum,
her gece güzelliğini seyrettiğim gibi,
saçların yüzüme esen seher yeli gibi
içimi huzurla süslüyor,
seni her gördüğüm de gün gün öldüğümü seyrediyordun ya,
işte ben o an öldüm KOMŞU KIZI...

aslında çok ölmüştüm ben senin için;
benden eksilttiğin güzelliğini başkasına sunduğunda,
gözlerimi demlendirdiğim gözlerini benden kaçırdığında,
güzelliğine anlam katan saçlarına dokunamadığım da,
seni her gördüğümde bana sitemle baktığında,
seni benden çalan her şeyde;
ellerine dokunamadığım da,
mutlu oluşunu seyrederken,mutsuzluğuma sevindiğinde,
kapınızdan her geçişimde anlamsızca baktığında,
ne bileyim işte yokluğunu mesken eden mahallemizde ÖLÜYORUM KOMŞU KIZI...

şimdi ben bir dilenciyim,
gülüşün;senden aldığım en güzel sadakam,
senden kalan hiç bir şey yok giderken alacağım,
sadece hafızamda gülüşün kaldı,
elbet bir gün öleceğim,
sessiz sedasız gömüleceğim,
kim bilir belki bir haber kanalında gözükeceğim,
şu şehirde;
böyle bir adam sevdiğinin resmiyle ölüme merhaba dedi diye,
senin için yaşadığımı yıllar sonra anlayacak olsan bile
ölümü kendime dost edineceğim...
son sözüm duyulacak son dakika haberlerinde,
ey komşu kızı;
BEN ÖLDÜM GEL YORGANIMI AT ÜSTÜME...#ŞAİRbaz