İnsan çogalır,büyür, neşeyle sarar birbirini,
farketmez ama,ayrılık saati mutlaka vardır.
o ana kadar nafile beklemek zorundadır,
sonra o anlaşılmaz ayrılık saati geliverir.
aniden buluşur insan kendi kendisiyle,
ayrılır yalnızlıgın çıglık çıglaya feryadıyla.
o meşum ses, arkadaş olur ona da bir süre,
uzun sürmez,sonra bir başka baharda,
aglar çogu kes insan,ama usul böyledir,
her mevsime göre bir başka sızı iledir.
yüregin buluşması her bir tesadüfle,
acıtır vücudun birleştigi hücre olan kalbi,
neden ve niçinlerle boguşur dururda,
sevmek denilen o yürek sızılarında,
sevinçlerle bir ayrılıp bir var olunmuş.
sevda trafiginde şaşırıp kaldıgında.
işte der, hayat yolculugun süresi dolmuş.
içine çeker o ahı derin derin ve susar,
ayrılıkmış her anın sundugu hediye paketi.

Meral tice