ETME BENİ MAHRUM
durgun sular gibi yüreğim
içimdeki sensizliğimle başbaşayım soldu gözlerimin feri yokluğunda isyan nöbetleri içindeyim sorma bana neden niçin diye muhtacım koşulsuz sevgine bir düşün bir anla beni seni ne çok sevdiğimi çıkarma aklından dursun bir köşede yaşanmamışlar yaşandı bu sevgide ömür geçiyor beyhude tüm düşlerim seninle küçük bir dünya kurdum ikimize nasıl da aşinaydım gözlerine gezdirme beni korku tünellerinde etme beni mahrum ne kendinden ne de sevginden ömür çalma ömrümden sen de biliyorsun seni sevdiğimi naz etme özletme biriciğim bırakma beni tek başıma su katma pişmiş aşıma tüm korkular bizden uzak olsun istemem gölge düşmesin aşkıma ... Refik 07 . 08 . 2017 İstanbul |