SEN UYURDUN
SEN UYURDUN
Sen uyurdun dizimi yastık yapıp Mışıl mışıl, ben sana bakardım Uzun kış gecelerinde Dokunamazdım, kıyamazdım Bakmaya asla doyamazdım Eğilir sessizce koklardım saçlarını Kır çiçekleri dolardı içime Sen uyurdun hayallerimin Uçsuz bucaksız kuytularında Yüreğimin en derininde Ta içinde Ruhun bile duymazdı Bir elimle üstünü örterdim Uzaklardan. İSMAİL MALATYA |