ZAMANYapraklar birer birer, üzerime düştüler, Dost sandığım aynalar, tavır koyup küstüler, Çizgiler defter sanıp, yüzüme üşüştüler, Geri vitesi yoktur, zaman denen olgunun, Malzemesi olmuşuz, içindeki dolgunun. Sonsuzluk kavşağının, giriş basamağında, Çarkı devran dönüyor, bense onun ağında, Neden kimse bakmıyor, kim neyin durağında, Geri vitesi yoktur, zaman denen olgunun, Malzemesi olmuşuz, içindeki dolgunun. Hafıza düne bakar, akıl ise atiye, Atiye bakmayanlar, neyi almakta tiye, Kendini sorgulamaz, demez olanlar niye, Geri vitesi yoktur, zaman denen olgunun, Malzemesi olmuşuz, içindeki dolgunun.........İNSANİ |