hayal gözlüm
gecenin bir yarısında
neresinden başlanacağı bilinmeyen cümleler gibiyim senle.. tam başlayacakken konuşmaya, boğazıma düğümlenen gözlerini görüyorum.. gelip hayalimin en güzel köşesine kurulan gözlerini.. ah gözlerin.. içimde yara, gönlüme sıla gözlerin... dünyanın bütün alacalığı nasıl toplanır bu iki aynada diyorum ve istemiyorum işte, büyüyen göz bebeklerinde kendimden başkasını görmek istemiyorum! elim kolum bağlanıyor sanki yüreğim sıkışıyor taş oturmuşçasına.. kuş olup uçasım, firar edip kaçasım geliyor o anda gözlerin esaretim, gözlerin ödediğim bedel oluyor bir anda... hayal biliyorum hayal ama yine de bitmesin istiyorum bırakmasın gözlerin beni boğazımda düğüm olsa da, yangın olup içimde yansa da gitmesin istiyorum bırakmasın gözlerin hayallerimi hep geceleri mi çöker insana bu sıkıntı öperken kokunu içime çektiğimden midir ki ne yana dönsem sen kokuyor gecenin içi gitme hayal gözlüm gitme ve bitirme bendeki bu hali.. beyazmelek/02.08.2017 |