içimde ki bu burunun hacmi
körkütük olmuş kör bir duygu seliyse ki
ki öyle
her anımda da
bir başka türlü sancı
batar
o anda ki
zalimane kanayan hissiyat sulusepkenler inde
son çırpınışları doğurur yüreğimde katmeriyle

bir ihanetin sinesi ne denli katı olursa
kanayan cerahati o denli hicranlar sarılır sargı diye

ilk darbe
ihanet saçan kara bir nankörlüğün dolusuydu
toprağı delercesine
kafada kaynayan türlü düşünceleriyle
yüzü önüne düşmüş bir bakıştı karşısındaki
geçmiş taranıyor
derin bir hesabın icmali tutuluyordu
ruhsuz dört duvarların arasında

günahı kabarık hıçkırıklar ise hiç dinmiyordu
dinmiyordu
özünü deşeledikçe ortama dalan
bertik bir halin kökünü ortaya koyandı yaşam
sesi boğazına da denk gelmiyordu
gözlerinde karanlığın koyu müphemiyeti
yüreği sanki bir kezzap kuyusu
namertliğin karıştığı o sinsilik çırpınıyordu gerçeğin karşısında

kokuşmuşluk bir ömre darbe
ve boşa çıkan emekler hüsranlara gebe
hiç boyun bükülmez mi bu son durakta
sil baştan kolayda
ya zaman dönebilir miydi ki geri

elbet ki
ömrün biçilişi zamanı da etkiliyor kum saati gibi
oysa
dizleri kırılmış bir bedenin boş çuval gibi çakılışı da bir hazandı
daha neler neler koptu düşün hayal alemlerinde
orta yerde kalanlar kandı
elbette ki bu hiçlik ibreti alem için küpe olmalıydı

ne vakit üşüsem
soğuk duyarsızlıkların toprağı altında kurban gibiyim
kalbim bile kalıyor cansız ve ruhsuz ki
hissizlik de mükafatı olmuş niye
bin kere tövbe edenler
dürüstlüğün hangi kategorisine sokula bilinir ki
bu kokuşmuş alemde
söz boşa gider diye ben gerisin geri de adım atamam
insanlık davam düşmesin diye

ey hakkın yaratığı mahlukatlar şunu hiç unutmayın ki
her şeyin bir bedeli illa ki de vardır

bu acunda
hep iyilik seven kader mahkumları mı ağlar
son duasını bile etmeden
sadece onlara mı yanıp da yakılmak mahsus ki
bağlar
öz urganını boynuna kahır dolu sitemleriyle
bir de öyle bir yağlar ki tez boynunu sarsın diye
devirirken kendi sandalyesini
o ağıtlı gözyaşlarının acısı tez kesilsin ister
hem de biteviye

tüm hayat tıpkı bir uçurum dibi
uçmayı hak edemeyenler
yığılıp da kalırlar altında bomboş bir çuval gibi...



(29.07.2017) AZAP...