YOKLUĞUN
Yokluğunun çıkmazında büyüyen şairim ,
Zamansız yanar bu ellerim , Hayatın soğuk ayazlarında üşürüm , Yarin ellerinde solan çiçek gibiyim . Yoksun , yokluğunun yokuşu bir türlü aşılmadı , Sevmek zamansızdı hiç anlaşılmadı , Türkümün fonlarında sesim kesikti , Ve narin ellerinde sürgün yemiş gibiyim . Çaresiz , çare arayan bir mahkum gibi , Yazdıkça hatırlarım senden kalan hatıramı , Yokluğun saramaz bende ki yaramı , Yad ellerinde çürük mevsim gibi . |