BİR KIL'IN HAZİN ÖYKÜSÜBir kıl; bir tende çıkmak için zemin arar, Her bir gözenek, onun çıkış yoludur. Ama kıl seçicidir, her yere yakıştıramaz kendini, Bir kıl nereye yakışacağını bilir. Bakar, izler, inceler ve Belirginleştikten sonra Karar verir İtinayla, azimle, gayretiyle, gücüyle... Ya bir çene de, ya da boyun da Tenin en güzel yerine yapışır Önceleri farkedemezsiniz Gözle göremezsiniz... Büyür büyür büyür ve artık Cımbızla kopartılıcak, Endamlı, büklümlü kıvama gelir Aynanın karşısına geçilir... Köklü bir kıl acıyla kopartılır, Asıl koparan hisseder. Aynada bakarsın tenine, Gözgöze gelirsin kıl’sız gözeneğinle... Kıl’da artık o tel cımbızın, İki ucu arasındadır Ve sonrasında atılmıştır Aslında o senin teninin bir parçasıdır... Kökü sendedir, yine çıkacaktır. Çok kızdırırsan çıban olacaktır, Sana batacaktır, hekim aratacaktır belkide Ve yine merhemini sende bulacaktır... |
Çok kızdırırsan çıban olacaktır,
Sana batacaktır, hekim aratacaktır belkide
Ve yine merhemini sende bulacaktır...
farklı bir perpektif, özgün anlatım farklı imgeler,
Tebrik,takdir ve selamlarımla