yüreğim ellerinde kaldı... ben gözlerinde
Yüreğim ellerinde kaldı... ben gözlerinde
sana bir kalp sunsam, dedim durdu, baktı ve uzattı ellerini, koparıp aldı ne varsa… yüreğim ellerinde kaldı ben, gözlerinde… gözleri öldürüyordu insanı ve sözleri… sadece, “acıtma ama”, diyebildim sessizce “yaralıdır, acıtma”… mevsimlerden yazdı, kışa erkenden girdim… soğuktu ve ben üşümüyordum… gelmedi bir türlü; bahar da nerde kaldı… yüreğim ellerinde kaldı, ben gözlerinde bir de giderken fısıldadığı sözlerinde… “unut beni” diyordu, uzaklaşırken… uyandım ter-kan içinde; yaşadıklarım rüyamdan geriye kalandı zaten yalandı… ………………………………………….h.çam |