GÖR BENİ
Kalem almış sol eline,yazıyor.
Beğenmeyip sık sık üstün çiziyor. Sözcükleri , inci gibi diziyor. Kır elinin kilidini, yaz beni. Seven insan lafa söze aldırmaz, Ab içmeden susuzluğa kanılmaz. Öz ü gören teşhisinde yanılmaz, Aç kalbinin gözlerini gör beni. Hızlı giden çabucacık yorulur, Günü gelir deli gönül durulur. Ahir günde hep o sual sorulur, Her önüne gelene de sor beni. Alın yazın kime bağlı bilinmez. Silebilsem kendi yazım,silinmez. Geç kalkıp ta uzun yola gidilmez. Mezar taşım dikilmeden sev beni. Gülme halim,inan deli değilim. Hep dik durdum,yalnız sana eğildim. Köyümde hep meczup diye bilindim. At vicdanın pencereden,göm beni. Asuman APUL |
Merhaba,
Halk şiirimizin o nefis tadı vardı !
Kutlarım ,hoşça kal !