Yaksaydın
Duydum mektuplarımı bir çöplüğe atmışsın
Üstüne benzin döküp, bari kibrit çaksaydın Resim kitap ne varsa bir birine katmışsın Benden kalan her şeyi alev alev yaksaydın Vuslat olacak, diye hayâl kurup beklerken Deli bir poyraz esti, ayrılık çöktü erken Dumanlar çığlık çığlık göklere yükselirken Bir sigara tüttürüp, küllerime baksaydın Hızır’ın ellerinden aşk bâdesini içtim Yol vermez yüce dağlar, nice engeller aştım Hani senin ruhunda vaz geçilmeyen eştim Yüreğimin közüne bir avuç kül atsaydın Aynı camdan mey içtik, hayâk kurduk beraber Sana gül deriyorken diken diken battı kaç sefer Hatıramın üstüne bir siyah tül atıver Ayrılık şerbetini biraz da sen tatsaydın |