ÇABUK GEÇTİ
Doğduğumdan beri rahat görmedi ser,
Çekilen çileler etti hepsi gönülde yer, Gülmez olmuş yüzüme bakan yüzler, Kısa olan şu ömrüm ne çabukta geçti, Acı ve söylenen sözler yüreğimi dağlar, Gönül girdaba dalmış durmadan ağlar, Görülmez olmuş açan çiçek ve bağlar, Bir mevsim kadarmış ömrüm çabuk geçti, Gözler görmedi ama çok şeyi aldı bütün, Hiç bitmedi yaşamda bunca kara gün, Düşüncede hep umutla demiştim dün, Umutlar hayal oldu da ömrüm çabuk geçti, Üç günlük dünya ne varsa hepsini götürdü, Umutlar vardı defter açılmadan dürüldü, Beklenen güzel gün bilmem hangi gündü, Güneş doğmadan batan ömrüm çabuk geçti.. Yaşam çarkım döndü güçlükle hep zor zar. Kendimi bildim bileli dertsiz gün kalmadı kar. Kader yazısında gizli kalmış bütün bahtlar, Kader çizgimi bakarken ömrüm çabuk geçti, Ruhumdan hiç eksik olmadı ecelin teri, Yüzüm gülmedi dünyaya geldim geleli, Daima yokuş oldu hiç olmadı engebeli, Çabalar harcarken ömrün çabuk geçti.. Hayal meyal dedik işte geldik bu günlere, Her arar oldum dost diye uzanan ellere, Gönül bağında açmadan solan güllere, Derde derman ararken ömrüm çabuk geçti.. Her nereye gitsem bütün acılar beni buldu Umut fidanlarını, amansız emeller soldurdu Güldürmedi yalan dünya ıstırapla doldurdu Dünyaya doyamadan ömrün çabuk geçti.. |