insan
bazen kayboluyor insan
kendi küçük dünyasında ne dilinde sözü oluyor nede dünyada gözü tek başına kalıyor kalabalıklar içinde ne anlayanı oluyor nede dinleyeni alışıyor insan her şeye hatta ölüme en sevdiğini veriyor toprağa hemde kendi elleriyle taşın kaldıramadığı ağırlığı sırtlanıyor hemde hiç yorulmadan insanoğlu alışıyor yokluğa hiç yaşanmamış sayıyor umursamıyor aldırmıyor her acıya alışıyor insan küçük dünyasına bir ömür sığdıyor |