Kâgir ayna
Aynada kâgir bir
zemberek tasarlıyor zihnini, dönüp duruyor olmanın reddedine maruz labirentin emsalinde; nasıl da denk tüm gecikmiş kaybolmalara, nasıl da dönüş imkânsıza! Olanca bedeniyle mi terlemeli sırrın içinde kadim karartıyı yoksa ardını hiç bilip kırılışınca mı solmalı her karanfili? Her kıpırtıyı ve sese alışmış her aynılığı ve aynılaştıkça devinimind e yıkılan her yelkovanı akrebin teşbihine zoraki kılıp ateşten cayma bir küle yansımanın boşluğunu görmeyi göze terk eden suret olarak mı fısıldamalı her buğuya? Hayır, aynada kâgir bir zemberek unutuluyor zihnine… |