KIRLANGIÇ BESTESİ
KIRLANGIÇ BESTESİ
Kırlangıç kuşunun kanat larındaydı bestemiz, Adı konmamış tepeler dinlerdi hikayemizi. Her engel yalandı, her hüzün manasız, Bir gökyüzü kadar dı ümitlerimiz. Bir ney misali tutulduk biz bize, Mehtap gölgesini bıraktı üstümüze. Bir destan gibiydi, kanatlar da aşkımız, Yağmur misali düşerken , yaban topraklara, Vurulduk hicranlar da, yarım kaldı bestemiz. ZEHRA YÜCEL |
Hayat nağme olmuş coşar durur avazında
Yüreğinden sevdası yayılır kanadında
Bedenler göçüp gider ruhları ebedidir
Müjdesini bırakıp uçar göç yollarında, tebrik eder, esenlikler dilerim.