Mahşere Kaldı Vuslat
Swindon şunun şurası
Kaç mil eder ki burası Gurbet çok ağır geldi canısı Gitti ömrümün burda yarısı Heybeme yükledim Bütün özlemleri Kahır mektupları yazdım Geceleri Kan ağladı gözlerim Issızlaştıkça Hayâl oldu artık kavuşmak Mahşere kaldı vuslat Anılar da soldu Güz yaprakları gibi Geçti zaman Su gibi akıp gitti Artık sona gelindi Bak ömür bitti Gözlerimi bürüyünce turab Yakacak hasretin içimi Okuyacaksın Bir mezar taşında ismimi. Halide Köksal 8 Temmuz 2013 |
Her ırmağın bir adı bir tadı vardır
Ama her ırmak eninde sonunda bir denize varır
Denize dökülen ırmağın geride ne adı kalır nede tadı
Bu şiirde bu tadı verdi
Tebrikler