VAZİYET
Eğdirirler doğruyu eğrilere
Sen sen ol düşürme kendin ataşa Zamane rağbetiyken iğrilere Elifken külün edilir temaşa Uysan rüzgâra yelpazen riyadan Belleşken hayatın miden şişkince Emek gaspında mum yanar ziyadan Tilki fendi baskın şirde işkence Bizde adalet aranır yollarda Sola sapan yolda ökçeler yırtık Meclisi terkler cemaat kollarda Takkesini kapıp ter silin artık Olmazken adalet dünya yüzünde Yorma kendini aramak nafile Kalınır naçar hiçliğin düzünde Bakın adil mi yürüyen kafile Alınsın ibret Solmaz’’ın halinden Yazınca doğruyu gördü eziyet Dökülen kanlı yaş kendi cehlinden İnanmam dese de iyi vaziyet M.Sıddık SOLMAZ |
Güzel şiiri çok beğendim…
Taktirlerimle kutlarım…
……………………… Saygı ve Selamlar…