İKİ TEMMUZ. ( SİVAS MADIMAK ANISINA )
Tarih mi olsun
Günün adı mı konsun.. Şiir’mi kalsın bilemedim Yazdım yüreğimin yangın yerinden.. Temmuzdu Temmuz sıcağıydı Deyişler saza geldi sazlar ses verdi. Yandık harlı korlu kul ateşinde Temmuz sıcağında kin ateşinde. Ateş ölüm olmuş Ferman kesmiş Yunus’a Pir Sultan’a Şiirlerin koru kalmış küle dönmüş türküler Güneş utanmış har’ından ateş’inden Bozkır utanmış taşından toprağından İnsan utanmış Öz’ünden hamurundan Yunus’un sözü yanmış Pir sultanın sazı Karacaoğlan öksüz Hacı Bektaş garip kalmış Anadolu’ya birşeyler olmuş Duygular üşümüş Temmuza inat Bakışlar donuk İnsanlar soğuk Madımak ot değil aş değil artık.. Necip Kahraman |