acıdı mı için sızladı mı yüreğin
en mutsuz anımda sever göründün
vurdular mı seni de sırtından
damarlarından kanın çekildi mi senin
sevmem diyordum yeminliydim sevmelere
alıştırdın sonun da beni de tövbelere
çekilse de gözlerime mil
görmek istediğim bir tek sensin
bir elmanın iki yarısıydık
tamamlardık birbirimizi
ruh ikizi gibiydik sanki
seninle kavgalarımız bile farklıydı
tartışarak da olsa doğruları bulmaktı amacımız
can yakmazdı sözlerimiz
başbaşayım anılarımla şimdi
ağlıyorum yaşadıklarımıza
o sahilde sanma yalnızım
gidişinden sonra uğrak yerim
salaş balıkçı barakası oldu
burada yudumlandı çaylar
burada tanıdım burada kaybettim
yine de yok şikayetim
mutluyum kederlerimde
akıttığım her gözyaşımda
sen varsın damlalarında
inci gibi süzülen ...



Refik
30.06.2017
İstanbul