sevildiğini bildiği halde, sevenine alaycı davranan ve bir gün gelip kendisi de aşkı tanıyan ve yaşayan sevgilinin itirafları...

Gün Dönümleri
"gece"

işte yine saat on iki...
yani yirmi dört
yani gece…
acılar içinde kıvranışlarımın gün dönümü!...
"sende havalar hoş" demiştin ya,
hiçte hoş geçmiyor artık
benim de canım yanıyor bu saatlerde...
biliyorum ki beklemek zor
biliyorum ki düşünmek deli ediyor insanı
"o şimdi nerede, nasıl, kiminle"?!...
gülüp geçerdim oysa...
o saatlerde kaçıncı uykuda olduğumu, bilse derdim
bilse bütün saatleri kırıp atardı...
bir daha gülerdim, bunu düşünüp...

çok zormuş sevdiğim!..
seni düşünmek çaresizce, çok zormuş...
hepten merak eder oldum seni
sadece saat on ikide değil çaresizliğim,
sadece gün dönümlerinde değil...

içimden atamadığım oldun
vazgeçemediğim...
oysa, sevilmek çok kolaymış
durup oturduğun yerde vakit geçirmekmiş,
oyalanmamış...

şiirler yazardın bana hiç duymadığım güzellikte,
şarkılar söylerdin içli içli
şimdi anlayabiliyorum…
manalarını çözemediğim, o zamanlar;
kısa mektuplar yazardın bana arada bir,
okur atardım...
yazayım ben de diyorum
ama kendim bile beğenmiyorum yazdıklarımı
beceremiyorum...
gülemiyorum da artık
sadece gülümsüyorum dudaklarım titreyerek
ve sadece ağlıyorum...
biliyorum, beni duyman imkansız
beni görmen güç...

bu satırlar eline geçer de bir gün
okursan eğer;
benim gibi sen de gülme,
savurma parçalarını rüzgarda yırtıp atarken...

şimdi yalvarırım; Allah Aşkına,
sevda aşkına,
yemin olsun artık gülüp geçmeyeceğim...
gün dönümleri benim de olsun,
yani saat on iki
yani yirmi dört
yani gece...
acılar içinde kıvranmayayım...
bende havalar hiç de hoş değil artık
benim de canım yanıyor
tüm saatlerde...
"bil istedim..."
........................h.çam
02./013