Ben Bana Yeterim
Sırtımı yaslasam
Yasaklı göçmen kuşlarına Yine yalnız kalırım Göç edince uzaklara Kendimi arar kendimi sorar dururum Ben kimim ben neyim Bu fani dünyada Yeşil ovalarda uçarken Kırıldı kanadım Yeryüzünde yapayalnız kaldım Kanayan yaralarım kavruldu Cehennem ateşinde Küllerim savruldu Bir cana hasret elemler içinde Suskun gecelerin Yıldızsız karanlık mateminde Issız yollarda Dermansız kaldım Kendi yaralarımı kendim sardım Hesaplaştım yüreğimle Doğan her yeni günde hayat buldum Yağsa da tenime sağanak hüzünler Sırılsıklam yalnız kalsam da Bu evrende Hayallerim donsa da Hazan mevsiminde Kapılmam umutsuzluğa Ağlamam artık yokluğuna Ben bana yeterim Elbet bir gün yanına göç ederim Bir adım kalsa da bu dünyada Yine seni severim, yine seni seveceğim Söz verdim kendime Enginlerden engin yüreğime. "Halide Köksal 10 Aralık 2014 |
Akıcılığı çok hoş
Duygusu ağır
Güzelliği çok renkli
Anlamı her kelimede düşündüren
Güzel bir şiir
Tebrikler