ÜLKEMİ SEVDİĞİM KADAR SENİDE SEVDİM
Bazen kar yağar avuçlarıma bazen yağmur
Herkesin fazlasıyım nede olsa Ülkemi sevdiğim kadar senide sevdim Bir yarayı kanatırcasına açılıp durdun Bütün yapraklarda yolcu telaşı vardı Adını bilmediğim bir çiçektin Bir kayanın sessizliğinde pat diye açtın Çocuklar açlığı unutacak kadar açtı Su zehir tadında ekmek çalmak utançtı Ve sen gecenin dudakları arasındasın Göz kapakların yarıya kadar açık Saçların omuzlarında ve karanlıktasın Beni öldüren zehiri yaralarıma sürdün Nede olsa ben hep ölüme hazırdım Annemin göğsüme diktiği kader kadar anlamsızım Rengime ve sesime göre kefen bulmalıyım Hatırlanmak artık canımı incitiyor Arkadaşlarım su istiyor gözlerimin denizinden Biliyorum ölüm sıcaktır ruh çevik Haklı savaşlardan çıktım ruhum canlı Bak geldim karşılaşan iki nehir gibiyiz Aynı yüzle sürüklenip giden Çocuk yüzlü bir ülkeden geliyorum Bir bıçak kadar sessiz düşünceliyim Bir dağ ikiye ayrılmış gibi yaralı Kabuklarımın altından tenime gir Ülkemi sevdiğim kadar senide sevdim İREM AYDEMİR |
başlık yetiyor..ellerinize sağlık..