Çocuktum...
Yağmurlarda ıslanırdım öyle sırılsıklam...
Avuçlarımı açıp düşen damlaları avuçlarımda biriktirmeye çalışırdım.
Bir damla derken bir tane daha...
Ve olmadı.
Avuçlarımın arasından öylece kayıp gittiler.
Büyüdüm...
Aşkla seninle ıslandım öyle sırılsıklam...
Yüreğimi açtım ve seni yüreğime doldurmaya çalıştım.
Bir sevdin derken bir daha sevdin...
Ve yine olmadı.
Sende yüreğimden öylece kayıp gittin.
Yağmurlar yağmaktan hiç vazgeçmedi.
Sadece ben damlaları avuçlarımda biriktirmeye çalışmıyorum artık.
İnsanlarda birbirlerini sevmekten vazgeçmiyor.
Sadece ben onlar gibi olamıyorum.
Ve senden sonra kimseye yüreğimi açmıyorum artık.
Yağmurlar avuçlarımdan akıp gitmiş olsada.
Ben yağmurlarda ıslanmaktan vazgeçmedim.
Yüreğimden akıp gitmiş olsanda...
Ben seni sevmekten hiç vazgeçmedim.
Güray Gökkaya