KALEMİ KIRDIM
Madem ayrılığı taktın kafana
Kanıma zehiri yüklemeden git Ardından bir enkaz bırakma bana Garip yüreğimi oklamadan git Sevda ateşini dönderdin küle Divane gönlümü çevirdin çöle Söz olsun adını getirmem dile Nabız atışlarım teklemeden git Onca yılı bir vedaya sığdırdın Dumanlı başıma taşlar yağdırdın Dosta düşmanıma boyun eğdirdin Vurgununa vurgun eklemeden git Hayatım boyunca karşıma çıkma Pişman olup beni bir daha yıkma Kapı kapanınca ardına bakma Olmayan vicdanı yoklamadan git Ben bu faturayı ağır öderim Gönül bile koymam çeker giderim Bıraktığım yerden devam ederim Geri kalan ömrü haklamadan git Artık Güleser’in kurumaz gözü Kalemi kırınca söyler son sözü Nasıl bir geceydi ayırdı bizi Ne olur sabahı beklemeden git GÜLESER YORULMAZ |
Sandım sevgi ilaç olur her ferde
Senin yüzünden düşerim bu hale
Kan tükürür dilim, saklamadan git
sizin şiiriniz kadar dolu olmasa da
saygılar