Başkadır Türkün çehresi, duruşu başka,
Asıl yakışır sertlik, Türkün mizacına.
Özünde sevgi yüklüdür o, duygu yüklü,
Ağlar görünce, katılır senin acına.

İçinde bir asaleti vardır, mağrurca,
Mağrur ama, bildiğiniz havalar değil.
Bağımsızlığına düşkündür, aslan gibi,
Olmaz benim insanım, kurda kuşa rezil.

Orta Asya’ dan kopup gelen çığ gibidir,
Bent nedir ki ? Dinlemez onu dolu dizgin.
Yörük mü yörük, efe mi efe, cengaver,
Ovaya dağlara, mekanı kurar gezgin.

Oğuz, Bozok, Üçok, Türküz biz Kayı boyu,
At, cirit, peşrev ile, tutar güreşiriz.
Koşarız bozkırlara, topraktır özümüz
Yayıktır ayranımız, bir de yufka yeriz.

Düşmanın hasmıdır, dalarsan yuvasına,
Geçinmek ister isen, dalaşmak boşuna.
Dedim ya ! Düşmanın hasmıdır o cengaver,
Boşuna cebelleşmek, cenk etmek boşuna.

İrfan Yıldırım Çevik