Hayatta öğrendiğim her şeyi
Yaşadıkça öğrendim
Sevmeyi sevilmeyi.
Söyletmedim kimseye
Ne bir kötü söz
Ne de söylettim giyabında kimsenin
Hayat insanlara güzel bir armağandır
Ben yaşarken öğrendim her şeyi...

Okumakla geçti her günüm saatim
Öğreme duygusu kapladı içimi usanmadım
Tüm hayatı tanımak istedim
Mutluluğu tanıdım taddım
Yazmak ile hep satırlara
Gerçeğini yaşadım
Lezzetini aldım
Yaşamın acı yönlerini de gördüm
Güler yüzünü de
Bazen de içime attım
Bütün olumsuzlukları da
Karanlıklar içinde bıraktım
Hayat insanlara güzel bir armağandır
Ben yaşarken öğrendim her şeyi...

Yarınlar güzel olur diye
İyiliğe iyi yönlerine yaslandım
Bundan da feyiz aldım
Yine de bilememişim
Kötü bir söz hiç öğrenmemişim
Öğrenmeye direnmişim
Hayat insanlara bir armağandır
Ben yaşarken öğrendim her şeyi...

Yaşarken gerçeği yaşadım ben.
Semaya baktım saatlerce
Bir şeyler vardı ta uzaklarda
Kaybolan bir şeyler ulaşamadığımız
Yok olmanın gerçeğini aradım her zaman
Hep yalnız kaldım ders aldım hayattan
Yalnızlığımda uslandım
Yaradana sığındım
Bir şeyler üretmeye çabaladım
Bir iz kalır mı diye
Hayat insanlara armağandır, her şeyi öğretiyor
Ben yaşarken öğrendim her şeyi dostlar...

Behçet Bük 17.6.2017/Eskişehir 01.20’’