Kör yalnızlık
Kör yalnızlık
Üstümdeki elbise sıkıyor Ayaklarım kaynar ateşte Sıcak ötesi terler basıyor Çöl hapsinde kumlara Savrulmuş gibiyim Ne kadar yürürsen yürü Hep ayni yer, izler ayni Yüzler ayni sözler ayni Ben kendime yalanım Bir yalanda sınananım Boş bir mide boş kalp Yeni doğmuş bebe gibi Şol beşikte sallananım Yaşım hem ilk hem son Her zaman hep zamanım Yok mecalim yok amanım Hayal içinde bir dünya Haram içinde bir derya Dalda düşen ham meyva Göz damlası bir sevda Kabus bir yalnızlığım Karıştığım çok çoklara Ayrılıp sıyrılıp dökülüp Bu benim kör yalnızlığım Ahmet Coşkun |