SAATLER
Ay herzamanki gibi parlak
Yıldızlar gök yüzünü sarmalamış Hafiften gelen bir meltem Yeşile bürünmüş yüce dağlar Bizim buralar hep aynı Birtek eksik olan o yar. Saat’ler on ikiyi gösterdiğinde İçim titrer aklım başımdan gider Anılar ah o anılar yok mu Beni benden alip bir hoş eder. Kim bilir ey yar kim bilir sen kiminlesin Gönlüm ferman dinlemezde hâlâ yolunu gözlerim. Yorulmadı sanma bu kalbi Öyle bir halde ki Dermansız,çaresiz Ölümü bekleyen bir mahkum misali. Yinede saat’ler on iki’yi gösterdiğinde Sanki azat edilmiş bir köle gibi Sevinç kaplar yüreğimi Umut olmassa ne olurdu Bu gönlümün ahvali. Feryadımı duymazdan gelirsin bilirim Dedim ya ..gönül bu ferman dinler mi.. Saat’ler yine on iki... |
Güzel şiiri haz alarak okudum...
Taktirlerimle Kutlarım…
Çok çok beğendim….
……………………………………Saygı ve Selamlar…