Uykusuz kalmışım avlunun kenarında
Gözlerim pörtlercesine bakıyorum boşluğa
Bugünde ellerim senin için açıldı semaya
Ama aklımdan geçenler ne sevda, ne de beddua.
Geçmişin hesabı sorulmaz güzelim
Sorulacak olsa zaten geçmiş olmaz
İnancını yitirdiğin noktada nefsin ayaklanırken
Bir heves tutumu seni, daha da bırakmaz
Aynı ben gibi...
Seninle kurduğum düşlerde kaybolurken benliğim
Seni aradığım en kuytu köşedeydi sevda derinliğim
Ne bir damla ışık olsun, ne de bir çıtırtı
Bir senin tenin olsun bana dokunan
Bir de saçlarının kokusunda can vereyim
Senelerce avuttuğunu odundan bir bebek mi sandın?
Senelerce avunduğunu atsan gidecek mi sandın?
Ben avutulduğuma şimdi çok yanarken
Sen sevda mı sayıklarsın, sevda mı ararsın?
Bendeki sevginin haykırırcasına kusar mıyım sandın?
Bir ben çaresiz, bir ben akılsız
Düşünsene, bu gecede sana sevgim amansız
Şimdi elini tuttuğun çocuk sanki hiç yok gibi
Söylesene birinin sevdiğini çalacak kadar mı gamsız?
Ya sen..
Biri senin için ölüme atlayacakken yüreğin bu kadar mı vicdansız?
Ağlamıyorum.. Gözümde büyüttüğüm seni eksilttim bu gece
Bu yaradan akan kan bedenimde yaşattığım senmişsin meğerse
Bak seninle atıyormuş ya bu kalp, seni görürmüş ya bu göz sadece
Azrail’in nefesinde anladım sensizliği
Yokluğun ölümmüş meğerse..mD...