Tesadüf bu ya ustam,
Bir gün bir sokakta karşılaştık.
Konuşuruz ümidiyle merhabalar dedim,
Ona adres sordum..

Bilmediğini söyledi.
Peki dedim beni hatırladın mı?
Bir kaç saniye bakıştık.
Çıkaramadığını söyledi.

Nasıl olur dedim.
Ona çok ihtiyacım vardı..
Kaybolmuştum, ellerimden tutmasını bekledim,
İyi misin diye sormasını bekledim..

Hatırlatmaya çalıştım.
Elimi kalbime götürdüm, seni arıyorum dedim.
Ustam beni tanımadığını söyledi.
Dizlerim büküldü.

Soramadım nasılsın diye.
Verecegi cevaptan korktum.
Ya iyi olmadığını söylerse?
İşte ben o zaman yıkılırım ustam!

Ben ona adres sormustum.
Ardına bakmadan gitti.
Görmezden geldi.
Ki adresim gözleriydi..

Şimdi başkaları bakıyor o gözlere.
Yoldan geçen yolcu,
Pazarda elma satan pazarcı,
Ve ben kahroluyorum ustam.
Gözlerinde dünyaları bulmuştum...