her yağmur hatırlatır bana seni
götürür beni çok derinlere
düşen her yağmur damlasını
alıp ellerimin arasına tutmak isterim
sana dokunup sen kokuyor diye
gelir aklıma senle yağmurda yürümelerimiz
sırılsıklam olsak da azalmaz neşemiz
gök gürleyip çakan şimşekler
olurdu sanki bize kılavuz
yaşardık mutluluğu ellerimiz birleştiğinde
hazır olurdum öpmeye nefesini hissettiğimde
bedenlerimiz birbirine değdiğinde
mutluluğumuz kat be kat artardı
her iç çekişimiz de
aldığımız nefesleri sayardık ikimiz de
eskise de kaldırım taşları attığımız voltadan
hüzünlüyüm desem gökte ki bulutlar etkilenir mi
yağmur olup düşer ıslatır mı beni
insan ağlamak isterya bazen ağlayamaz
gözlerinden bir damla yaş akmaz ya hani
yine akşamın hüznü üzerime çökecek
siyah bir örtü gibi
seni sensiz yaşamak ne kadar da zormuş
haykırsam duyar mısın sesimi
karanlığın ortasından çıkıp gelir misin
ben senin ellerini tutmaktan değil
bir gün terk etmenden korkarım...



Refik
04.06.2017
İstanbul