TUTSAK
sensizliğin kahrını çekiyorum
yokluğunda bütün masalar bomboş mecnun gibi çöllerde geziyorum bir görsen halimi gönlüm hep sarhoş tutsağım ayağımda prangalar durmadan adını sayıkladılar öleyim dedimde bırakmadılar içim içimi yedim gel hemen koş sende mutsuz üzgünsün biliyorum bana bıraktığın herşey başıboş vakit kaybetmeden gel bekliyorum eskisi gibi başucumda konuş |