AŞKIM ÖLDÜ ŞEHİR KÜSTÜ
AŞKIM ÖLDÜ ŞEHİR SUSTU
Yaz biter Kışa döner sonbahar Önce kurur, sonra savrulur Hırçın bir rüzgarla Dans ederek Yaprak tutunduğu daldan Basılır üzerine, paramparça olur Karışır topraklara Tıpkı öyle aşkım Sığındığım limandın Güvendiğim daldın sen Kuruttun saf ve temiz sevdamı İçerledim derinden Kırdın en hassas yerimden Sonra düştüm, öldüm Aşkım öldü Martılar ağladı Bulutlar küstü Şehir sustu. İSMAİL MALATYA |