Puslanan yarınlara umut ışığı yakmak,
sıkışan nefeslere bir yudum sevgi aşılamak,
hayat iksiri gibi diriltir canı yeniden...

Kuytuların diplerinde benliğim,
nefes alır nefes veririm var gücümle
yarınları düşünmeden.

Çünkü yaşama sevincim var,
umutlarım var içimde.

Sis perdesi dağılmaya başladı artık,
bütün olumsuz düşüncelerden sıyrılarak,
doğan her yeni güne,
taptaze umutlarla hoş geldin diyeceğim...

Bak doğdu güneş,
filizlenen umutlarımla birlikte.
Uyandım bir kâbustan yeni doğan güne
Artık dünlerim kâbus olmayacak düşlerimde,
hatıralar acı vermeyecek geçmişin kıskacında.

Yaşamak mutlulukmuş renk renk,
her şeye rağmen, yaşamı sevmek gerek.

Dünlerimiz kâbus gibi girerse düşe,
nefeslerimiz alınırsa geçmişin diplerinde,
mutluluk ulaşılmaz olur bize.

Her şeye rağmen,
yaşama tutunmak gerek,
dünlerimizi bırakarak geride.

Halide Köksal
19 Ağustos 2016