'İnsan'ı sevdim daha çok, kendi özümden ben tuncer birdal
Direneni sevdim ben.
Boyun eğmeyeni. İsyan edeni:devrimci olanı. Göze alanı sevdim. Tehlikeye göğüs gereni. Bıçak sırtı yaşayanı. Fırtınadan korkmayanı. Seveni... Sözcüklerde değil, gerçekten seveni. Sevdiğini göstereni... Emek vereni sevdim ben. Sevmedim gölgesinden korkanı. Aşkta garanti arayanı. Nabza göre şerbet vermedim hiç. Sevmedim vereni de. Dobrayım ben deyip bir ramazanda bile… Patavatsızlık edeni de. Ağlamaktan utanmayanı sevdim. Ağız dolusu kahkahalarla güleni. Yargılamayanı sevdim… Kınamayanı. Kınamadan önce aynaya bakanı. Kibiri günah bileni... Gücünün farkında olup dile getirmeyeni sevdim. Acıyı azaltıp, mutluluğu çoğaltanı. Kaybettiğinde vazgeçmeyeni. Umutta inatçı olanı sevdim ben. Ayrılmadan sözün özünden; İnsan taklidi yapanları değil... ’İnsan’ı sevdim daha çok, kendi özümden ben tuncer birdal. |