NURBANUM HANIM
Bir güzel kız sevdim Mevladan canım.
Türk ırkı asalet kendisi hanım. Soya soy çekiyor, taşıyor kanım. Uzak diyarlarda, yaşar Nurbanum. Uzak düşer hasret çekenin yolu. Yağmurmu bilmem ki gözlerim dolu. Her ana doğurmaz böylesi kulu. Seven yüreklerde yaşar Nurbanum. Ruj tutmaz yüzüne, maske pudralar. Özenmiş güzele uçan turnalar. Elinden bal olur ikram sofralar. Bir dost bir arkadaş, yaşar Nurbanum. Kar erirde sular iner dağlardan. Marşımız söylenir Türkü turandan. Beyaz Ayı, arkadaşı Tavşandan. Diye diye, sever, yaşar Nurbanum. Gurbet engel olma, kesme yolları. Canı canda bildik gönül dostları. Gaşları, kipriği, sicim saçları. Gelmesin nazara, yaşa Nurbanum. Kim bilirki nerde niçin yazgımız. Şu dünyada kıyanlara dargınız. Bizi bilen yaradana arzımız. Kötüler yok olsun, yaşa Nurbanum. Bin yıllardır Oğuz soyu emmiler. Aşiretler At sürerek geldiler. Avşar oğlu, aynı soydur Çebniler. Türk’ün öz sevdası, yaşa Nurbanum. Arar oldum şimdi eski komşular. Köyler şehir oldu bozuk çarşılar. Selamsız el oldu bizim haçlılar. Bize biz gereğiz, yaşa Nurbanum. Fatih’imde çadır açsın dağlara. Yükseğinde türkü yazsın kızlara. Harda Türk var canım kaynar sizlere. Sen de Erciyes’de, yaşa Nurbanum. Fatih Özkan 26.05.2017 |