ŞÜKÛFEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Dost görünümlü düşmanıma
Bir bahis tutturmuşta yüzde arınmaz kiri
İnsan görünümlüdür içide şeytanlaşmış Ki; güzelik uğruna sürer alevden kürü Maskesini takmış da; kendince insanlaşmış Topuklu bir ütopya velâkin çözemedim Durumun iflâh olmaz, kalemi üzemedim Su-i ahlâk vâziyet edebi bozamadım Herşeye fransızdır lâkin o almanlaşmış Agal sözler kullanıp ’dostu’, karalamanın Ne gereği vardır ki ; gönül yaralamanın En ağır töhmetlerle ara aralamanın Zümrüd-ü anka değil resmen papağanlaşmış Dilim sözlü sopadır dost görünümlü köre Hele hele bakın da dudak büken bönköre Ağır mı gelir sanki bu sözlerim nanköre ? İnsan görünümlüdür özüyse çibânlaşmış Sükût etmek yerine şükûfe haliye âh Kibarca bir dil ile başıma olur ağah Mide bulandırıyor yüz güzel içi ikrâh Belli farkında değil vebâlden viranlaşmış. Vuslâtı kelam Dostlardan inciler Yergi düşmüş hece hece kalemden Sitemleri hissettiği elemden Gün gelip de göçer iken âlemden Haklarını helâl etmez kinleşmiş.. muhacir bozkurt yarattığı dağları kendi küçük görüyor sevdiğinin başına türlü çorap örüyor insanın hası gibi nasihatler veriyor meğer sözü neyse de özü de yalanlaşmış... ahmet_örnek |