RUHUN ATEŞTİR
Deniz de yalnızdı
Gökyüzü de Baktım bastığım yere Ağladı toprak "yalnızım" diye Hava’yı çektim içime. Küf kokusu yaktı benzimi Bir ileri bir geri Hayat budur işte Nereye baksan yalnızsın Nereye sığdırsan bedenini Yoksun. hiçsin Topraktan gelen bedenin Ateş de erir Ateşi tutabiliyorsa elin Tamam artık ölebilirsin Kum gibi dağılsa da bedenin Neye olmaz dediysen oldu ise Zorladı hayat seni kabul et Bedenin seni terketse de Ruhun ateşse işte.. YAŞIYORSUN 19.02.2015/n Gülce Şeren |