Adın ile başlamıyorum
Kaptırıp kendimi ay ışığına
Sarılıp tamda göz yaşına Sabah çayına akşam aşına Adın ile başlamıyorum Yağmur diniyor sonunda Bu bahar gününde Her besmelemin ardında Adın ile başlamıyorum Ümitlerim korkularıma karışırken Seni yavaş yavaş unuturken Odam da kendi kendime konuşurken Adın ile başlamıyorum Bir sözünü yara edip kendime Türküleri dolayıp dilime Seni bırakıp bu son iklime Adın ile başlamıyorum En korkunç yerinde bu rüya Hayra alametmiş güya Yazacak olsam şiirimi suya Adın ile başlamıyorum Öfkemin nedenini bu şehirden sorma Bu sebebsiz gidişimi kırk yılda olsa anlama Ben yine sana şiir yazıyorum ama Adın ile başlamıyorum ORHAN TEMİR KAYSERİ |