gözlerim çivilendi demin şimdiki zamanın alelade bir objesine geri kalan ne varsa girdabında kayboldu..geçmişe daldığım yolculukta
mevsim yaz vakitgece yarısı pencereye bitişik yatağıma uzanıp patiska perdeyi ayaklarımla ittirdikten sonra aralanan boşluktan dalıyorum göğe
guguk kuşları çekirge sesleri pencere köşesine kurduğu ağa takılan sineğe hızla ip ören örümcek tuzağa yakalanan fare çırpınışı tahtaların arasında ıslık çalan rüzgar gürüldeyen gök sağanak karanlığın karnını yarıyor şimşek bir şimşek daha..daha parlak ayağımla ittirdiğim perdeyi..ellerimle kapıyorum halamın anlattığı topal hayalet olmalı kapıyı gıcırdatan dizlerimi kırıyorum hemen taa karnıma kadar çünkü karabasan denilen şey önce ayaklardan başlıyormuş oradan göğsüne kadar çıkıp.... neyse
karanlığın içindeki görünmez canavarların verdiği savaş bitip suyun yıkadığı ışıkla aydınlanınca gökyüzü korkularım ve ben yenik düşüyoruz uykuya
sonra
gözlerimin çivilendiği yerden tersine bir girdapla dönüyorum şimdiye..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ışık ve zaman şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ışık ve zaman şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
göğün yükseklerden yere uzattığı o ıslak elleriyle sırılsıklam olup ardından kuzinede yanan meşe odununun ateşiyle uzandığın koyun postu üstü uykusu geldi aklıma.. hey gidi hey.. elektrikler de gittiğinde öyle tatlıdır ki o uyku.. hele bir de yorgunsan..
Yalnızlığın, yalnız olmanın derin ve iç ürpertici halini ne güzel anlatmışsınız. İnsan yaratılışı olarak üstün bir varlık bu herkesçe kabul görünen bir görüş, lakin bu görüşün ardına sığınarak insana fayda olarak yaratılmış ve ona eşlik etmek için var olan olguları da göz ardı etmemek gerekir. Normal bir insan belki farkına varamaz, seçemez, ayırt edemez lakin şair insan çevresini, dünyasını, başka canlıların yaşantılarını görmeli ve bunları iyi okumalıdır. Ve yaşamın ortak bir öğesi olarak değerlendirilip hayata dair her duygu paylaşılmalı ve ortak edilmelidir. Siz ise şiiriniz de tam olarak bunu yerine getirmiş ve içinizde yaşadığınız yalnızlığı odanızda, çevrenizde, dokunma duyularınızın hissettiği her nesne üzerinde ifade etmekten geri kalmamışsınız. Aslında yalnızda değilsiniz! Sadece içinize işleyen, yüreğinize dokunan birinin eksikliği hepsi.
' sonra
gözlerimin çivilendiği yerden tersine bir girdapla dönüyorum şimdiye.. '
insan bir şeye takılmaya kalsın, aldığı her nefes, attığı her adım aynı çıkmaza getirir, aynı yolun başına döndürür. Satırlarınız da bu döngünün ne denli bir vahamet içinde olduğunu çok iyi aktarmışsınız. Seçtiğiniz cümleler gizli bir isyanın fermanıdır ve bu çok iyi anlaşılmıştır. Bunu başaran ise kaleminizin yalınlığı ve keskinliğidir şairim. Nicelerine efendim, saygılar, selamlar. Günün şiiri seçiyorum gururla.
Şiir gönül bağını kuvvetlendiren sevgi saygı ile beslenmiş…
Çok çok Beğendim…
……………………….…………………. Saygı ve Selamlar..