SEVMEYİ ÖĞRENdemir attı gözlerim pencerelere tövbe dedim sevmelere usandım yalan ve riyadan geçmezken günüm seni anmadan bu aşka doymadan mazide kaldı her şey biliyorum kolay değil unutmak yaşananları yok saymak en kolayıydı el sallamak giderken bile arkaya bakmak anlatırdı birşeylerin bitmediğini söz geçmiyor yüreğe bitti dese de insan ayrılmaz gözler pencereden vazgeçemez beklemekten hayat bu neylersin sevilmeden de seversin tesellin olur karşılıksız sevmek bir daha asla desen de ölümüne sevsen de ayrılmıştır yollar bir kez dönemezsin eski günlere çek git hayallerimden beni bana bırak yoruldum bu aşktan öğrenirim sensiz yaşamayı da bıktım gitgellerinden yalan sevgilerinden ya sev ya da öldür öyle git bırakma yaralı bu gönül sana sevdalı olsak da kavgalı dudaklarımda bir hüzün şarkısı yok ki gönlümde senden başkası alamaz kimse yerini yüreğimdeki sevgini bil bunu ve anla sahte sözlere kanma bak gözlerime gör gerçeği öğren sen de sevmeyi... Refik 18.05.2017 İstanbul |
Duygusalliktan öte gereklilik içeren bir şiir.
Kutluyorum sizi dost. Yüreğine gönlüne sağlık.
Selamlar sevgiler.