Üşüyor Bedenim...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Geçen sene çok sevdiğim kız arkadaşımı trafik kazasinda kaybetmenin...
Üzuntusuyle ağustos ayinda yazmis oldugum siir.. Sevdiğinizle kalın... Ağustos ortalarında üşüyor bedenim İçimi ısıtan sesinden,teninden uzakta günlerim Kulaklarımda çınlıyor gülüşlerin ve ürperiyorum ansızın Gözlerim üşüyor... Bulanık denizlere batar gibi oluyor, acıyor çok acıyor İçimi ısıtan güneş gözlerin tebede, bulanık görüyorum Kokun uzakta kalıyor, duyamıyorum... Konuşamıyorum anlamsız kelimeler bitiyor dudaklarımda Sesimi duyan varmı ? Batıyorum daha derine batıyorum Nefesimi dikkatli kullamalıyım, soluklarım duruyor Ciğerlerimin debisi düşüyor, Hayatta kalmak için çırpınıyor hayallerim,istediklerim... Bedenime su dökmüş kaçmış gibisin Neler oluyor öyle, anlam veremiyorum... Hafif rüzgar esiyor penceremden Ağustos ortasında üşüyor bedenim Botu alabora olmuş,balıkçı teknesi bekleyen mülteci gibiyim Dört duvar hüzün deryasında esirim Gelde kurtar be Gelde kurtar inat etme Ölüyor gibiyim... Ayaklarım buz kesmiş, titriyor yüreğim Oysaki sıcaktır yatağım benim. Neler oluyor öyle, göğsümde baskı hissediyorum Kesik kesik sesler geliyor feryad-ı kalpten Kapı çalıyor senmi gedin ? Annem içeri girer ve; - Öldü o öldü geri dönmez artık .... |
Kalemin susmasın
________________________________Selamlar